warstwa społeczna

См. также в других словарях:

• warstwa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. warstwawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozioma płaszczyzna zbudowana z takich samych elementów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Warstwa kamieni, drewna, piasku. Warstwa izolacyjna.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• warstwa — ż IV, CMs. warstwawie; lm D. warstw 1. «masa czegoś, zbiór jakichś przedmiotów, tworzące jednolitą płaszczyznę, pokład równolegle do jakiegoś podłoża» Cienka, gruba warstwa czegoś. Warstwa ochronna, izolacyjna. Warstwa śnieżna a. warstwa śniegu.… …   Słownik języka polskiego

• społeczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, społecznyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący społeczeństwa lub jego części; powstający, realizowany w społeczeństwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustrój społeczny. Klasa, warstwa… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• proletariat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. proletariatacie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w filozofii i ideologii marksistowskiej: klasa społeczna obejmująca robotników najemnych, nieposiadających własnych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• plebs — m IV, D. u, Ms. plebssie, blm 1. przestarz. «w dawnej Polsce: warstwa społeczna nie należąca do stanu szlacheckiego; lud, gmin, pospólstwo» 2. hist. «w starożytnym Rzymie: warstwa obywateli wolnych, nie mających pełni praw politycznych i… …   Słownik języka polskiego

• plebs — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. plebssie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pogardliwie o przeciętnych ludziach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Plebs tłoczy się w tramwajach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• eupatryda — m odm. jak ż IV, CMs. eupatrydaydzie; lm M. eupatrydaydzi, DB. eupatrydadów hist. eupatrydzi «w starożytnych Atenach: arystokracja rodowa; warstwa społeczna sprawująca władzę do reform Solona (VI w. p.n.e.)» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• inteligencja — ż I, DCMs. inteligencjacji, blm 1. «zdolność rozumienia otaczających sytuacji i znajdowania na nie właściwych, celowych reakcji; zdolność rozumienia w ogóle, bystrość, pojętność» Inteligencja wrodzona. Wybitna, przeciętna inteligencja. Poziom,… …   Słownik języka polskiego

• margines — m IV, D. u, Ms. marginessie; lm M. y «nie zadrukowane miejsce dookoła kolumny tekstu; nie zapisany brzeg kartki papieru, zwykle oddzielony linią brzeg stronicy zeszytu» Szeroki, wąski margines. Marginesy książki, w książce, w zeszycie. Uwagi,… …   Słownik języka polskiego

• plutokracja — ż I, DCMs. plutokracjacji, blm 1. «forma rządów, sprawowanie władzy przez ludzi najbogatszych» 2. «warstwa społeczna składająca się z ludzi najbogatszych (niezależnie od ich pochodzenia)» Obracać się w kołach plutokracji. ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• preproletariat — m IV, D. u, Ms. preproletariatacie, blm socjol. «warstwa społeczna powstała u schyłku formacji feudalnej, składająca się głównie ze zbiegłych chłopów, zdeklasowanych rzemieślników itp. przedstawicieli biedoty, stanowiąca zaczątek proletariatu» …   Słownik języka polskiego